এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭৬
দেৱজিত।
মহামন্ত্ৰ পঢ়ি প্ৰহাৰিলা মহাবলী।
জাজ্বল্য সমানে চলে অগ্নি সম জ্বলি॥
হৰৰ হিয়াত শৰ পৰিলা সন্ধানে।
হৃদয় বিদাৰি শৰ ওলাইলা তেখনে॥৮৭৩
শৰৰ প্ৰহাৰে হৰ ভৈলা তমোময়।
সন্ধুক্ষণ ভৈলা পাচে ব্ৰহ্মৰ তনয়॥
চেতন লভিয়া হৰ গুণে মনে মন।
দেৱতাৰ আগে মই বুলিলোঁ বচন॥৮৭৪
অৰ্জ্জুন সহিতে মই কৰিবোহোঁ ৰণ।
সমৰত মাৰি অৰ্জ্জুনক কৰো চন্ন॥
যদি নামাৰোহোঁ হোৱে অঙ্গীকাৰ চন্ন।
এহিসে কাৰণে কৰো দুঘোৰ যে ৰণ॥৮৭৫
মৰণ কালত কোনে কৰিবেক ত্ৰাণ।
ইহাৰ প্ৰহাৰ যেন বজ্ৰৰ সন্ধান॥
এহি বুলি মহেশৰ ক্ৰোধ গুৰুতৰ।
পিনাকত যুৰিলন্ত দশ অগ্নি শৰ॥৮৭৬
প্ৰহাৰ কৰিলা হৰে পিনাকত টানি।
আকাশে চলিলা শৰ বহ্ণি সম চানি॥
জাকে জাকে অগনি নিকলে হুই বাজ।
প্ৰচণ্ড আন্দোলে চলে গগনৰ মাজ॥৮৭৭
অৰ্জ্জুনে দেখন্ত অগ্নি শৰ আসে চানি।
আথ বেথ কৰি বীৰে অগ্নি শৰ আনি॥
