এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭১
দেৱজিত।
প্ৰাণ মাত্ৰ ৰাখিবো যে শুনা স্বৰূপত।
মৰণ সদৃশ মই কৰিবো ৰণত॥৮৪৫
দেৱতাৰ মুখে শুনি যুদ্ধৰ কাৰণ।
অনেক বুলিবা আই দুৰ্ব্বাক্য বচন॥
তোমাত কহিয়া দোষ এৰাইলোহোঁ আই।
দিয়োক মেলানি যাওঁ ইন্দ্ৰক যে ধাই॥৮৪৬
মাধৱৰ বচনে অদিতী বোলে বাণী।
দেৱতাক ধাই শীঘ্ৰে যোৱা চক্ৰপাণি॥
দিলোহো মেলানি পুত্ৰ শীঘ্ৰ কৰি যাওঁ।
সম্মুখ সমৰে আজি ইন্দ্ৰক ভঙ্গাওঁ॥৮৪৭
অদিতীক নমি পাচে অৰ্জ্জুন শ্ৰীহৰি॥
ৰথত চৰিলা দুয়ো বিমৰ্দ্দন কৰি॥
বাঘ জৰি ধৰিয়া ঘোৰাত দিলা বাৰি।
চাৰি দিব্য ঘোৰা চলে উৰ্দ্ধ মুখ কৰি॥৮৪৮
স্বৰ্গক চাৰিযা পাচে আকাশ এৰাইলা।
মাৰুতৰ বাট চেৰাই ৰণভূমি পাইলা॥
আকাশৰ পৰা যেন শুক্ল মেঘ চয়।
সেহি মতে ৰথে চৰি কৃষ্ণ ধনঞ্জয়॥৮৪৯
বৈশম্পায়ন বদতি যে শুনা জন্মেজয়।
গৃহৰ ভিতৰে যি কৰিলা দেৱ চয়॥
দিশ বিদিশক নপাৱয় দেৱতাই।
উশাহ নপাই ঘুৰি ফুৰে দেৱ চয়॥৮৫০
