এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬৯
দেৱজিত।
ইহাক ৰণত তুমি কৰিবা বিৰথী।
তেবে তোমাসাক জানিবেক বুলি ৰথী॥৮৩৪
হেন শুনি অৰ্জ্জুনে বুলিলা মাধৱক।
শীঘ্ৰে ৰথ ডাকি প্ৰভু চলিয়ো স্বৰ্গক॥
অৰ্জ্জুনে বোলন্ত সখি চপৰাই মাথ।
শীঘ্ৰে চলা স্বৰ্গে যাওঁ বাহা দিব্য ৰথ॥৮৩৫
অৰ্জ্জুনৰ বচনেত প্ৰভু দেৱ হৰি।
ঘোৰাত দিলেক পাচে চাবুকৰ বাৰি॥
সব্য সুগ্ৰীৱ মেঘ পুষ্প বলাহক।
মনোজয় বেগে হৰি ডাকিলা ৰথক॥৮৩৬
খৰতৰ বেগে যে মাধৱে ডাকে ৰথ।
ক্ষণেকে পাইলেক যাই মাৰুতৰ পথ॥
মাৰুতৰ বাট চেৰাই পাইলা আকাশ।
নিমিষে পাইলেক যাই স্বৰ্গৰ যে পাশ॥৮৩৭
স্বৰ্গৰ দুৱাৰ ভেদি ৰথ ডাকে হৰি।
নিমিষে পাইলেক যাই অম্ৰাৱতী পুৰি॥
ৰথৰ নামিয়া যে অৰ্জ্জুন দামোদৰ।
ধীৰে ধীৰে চলি গৈলা অদিতীৰ ঘৰ॥৮৩৮
ৰত্নৰ আসনে বসি আছে মহা সতী।
সাক্ষাতে দেখিয়া যেন হৰৰ পাৰ্ব্বতী
সেহি মতে বসি আছে দেৱতাৰ মাৱ।
চৌপাশে আৱৰি আছে দেৱ কন্যা চয়॥৮৩৯
১৫
