এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬৫
দেৱজিত।
অৰ্জ্জুনে দেখন্ত ব্ৰহ্মবাণ আসে চানি।
চয় ব্ৰহ্ম বাণ বীৰে পঠাইলেক হানি॥৮১২
আকাশে চলিলা অৰ্জ্জুনৰ ব্ৰহ্মবাণ।
হৰশৰ আকাশতে কৰিলা নিষ্যান॥
হৰ শৰ বিনাশিয়া চয ব্ৰহ্ম শৰ।
বৰ বেগে পশিলন্ত তূণে অৰ্জ্জুনৰ॥৮১৩
হৰশৰ বিনাশিযা বীৰ ধনঞ্জয়।
ক্ৰোধত কম্পয় বীৰ অগনিৰ নয়॥
ক্ৰোধ অপমানে পাণ্ডু পুত্ৰ গৈলা জ্বলি।
দশ দিব্য নৰাচ হানিলা হোঁহ বুলি॥৮১৪
আকাশে চলিলা শৰ বহ্নি সম জ্বলি।
হৰৰ হিযাত পৰিলন্ত হলাহলি॥
পিঠি পাছে বাজ হই গৈলেক নিকলি।
মাৰুতৰ বাটে শৰ শীঘ্ৰে যায় চলি॥৮১৫
অৰ্জ্জুনৰ হাতে যাই উপসন্ন ভৈলা।
ধনঞ্জয় পুনু সেহি শৰ প্ৰহাৰিলা॥
জাজ্বল্য অগনি জ্বলি চলে দশ শৰ।
শঙ্কৰৰ হৃদয়ে ভেদিলা দৃঢ়তৰ॥৮১৬
বিমূৰ্চ্ছিত ভৈলা হৰ দেখি তমোময়।
ক্ষণেকে চেতন পাইলা ব্ৰহ্মৰ তনয়॥
চেতন ভৈলন্ত হৰ লভিয়া হতাশ।
অৰ্জ্জুনে কৰিলা ৰণে মোক বৰ ত্ৰাস॥৮১৭
