এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৫১
দেৱজিত
পাচে প্ৰভু তুমি মোক নেদিবাহা দোষ।
মোৰ শৰ পাই হুইবা মনত সন্তোষ॥৭৩৫
এহি বুলি শাৰঙ্গ ধনুক ধৰি কৰে।
টঙ্কাৰ কৰিলা ধনঞ্জয় বীৰবৰে॥
ধনুৰ প্ৰচণ্ড শব্দ উঠিলেক ৰোল।
পুৰিলেক দশোদিশ স্বৰ্গৰ যে কোল॥৭৩৬
প্ৰচণ্ড শব্দৰ ৰোলে পৃথিবী পুৰিলা।
সাগৰ খলকি ঢউ আকাশে লঙ্ঘিলা॥
তাৰ প্ৰতিধ্বনি পাচে ৰুদ্ৰক গৈলা ধাই।
ধনুৰ প্ৰচণ্ড শব্দে বিমূৰ্চ্ছিত প্ৰায়॥৭৩৭
পিনাকত যুৰি হৰে নৰাচ দশ বাণ।
প্ৰথমতে অৰ্জ্জুনক কৰিলা সন্ধান॥
আকাশে চলিলা শৰ দেখি লাগে ডৰ।
অৰ্জ্জুনৰ হিয়াত পৰিলা দৃঢ়তৰ॥৭৩৮
মাধৱক ৰুদ্ৰে শৰ হানিলা হাজাৰ।
শৰ জালে মাধৱে দেখিলা অন্ধকাৰ॥
ইষ্ট দেৱ মাধৱৰ নমিয়া চৰণ।
পাচে নমিলন্ত বীৰে দেৱ ত্ৰিনয়ন॥৭৩৯
দ্ৰোণৰ চৰণ দুই হৃদয়ত ধৰি।
পুনু প্ৰণামিলা মাধৱৰ পাৱে পৰি॥
শাৰঙ্গ ধনুক বাৰে বাম কৰে ধৰি।
মাৰিলেক শৰ দশ হাজাৰ সত্তৰি॥৭৪০
