এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৩
দেৱজিত।
গড়ুৰৰ বাণ বীৰ হানি ধনঞ্জয়।
আকাশে চলিলা বাণ খৰতৰ হই॥৬৪২
ইন্দ্ৰে দেখন্ত আশে গড়ুৰ পক্ষী চানি।
ইন্দ্ৰে কৰিলা নাশ ব্ৰহ্ম অস্ত্ৰ হানি॥
বাণ চম্ন দেখি অৰ্জ্জুনৰ ক্ৰোধ বৰ।
বাসুকিক মাৰিলন্ত দিব্য দশ শৰ॥৬৪৩
তিখাল চোখাল বাণ হানি ধনঞ্জয়।
বাসুকিক ভেদিলেক দুৰ্ব্বাৰ হৃদয়॥
শৰৰ প্ৰহাৰে সৰ্পে মাথা চপৰাই।
পৃথিবীত বাসুকি পৰিল গিৰি সাই॥৬৪৪
আন সৰ্প গণক মাৰিলা দিব্য বাণ।
সকল সৰ্পক বীৰে কৰিলা নিৰ্য্যান॥
কতো বেলি বাসুকিয়ে লভিল চেতন।
অৰ্জ্জুনক ডৰে বাসুকি কম্পে প্ৰাণ॥৬৪৫
সেহিবেলা বাসুকি সৰ্পেয়ো চেগ চাই।
ভিৰিলৰ দিল উঠি পাচক নচাই॥
অৰ্জ্জুন থাকিলা দৃঢ় মুষ্টি ধনু ধৰি।
যেন প্ৰজা সংহৰিতে ৰুদ্ৰে ক্ৰোধ কৰি॥৬৪৬
সেহিমতে অৰ্জ্জুন থাকিলা সমৰত।
মহা ভয়ে চমকিল দেৱসেনা যত॥
বাসুকি পলায় দেখি ইন্দ্ৰ ভয় ভৈলা।
কি কৰিবে ইন্দ্ৰে আৰ যেন বাতুল ভৈলা॥৬৪৭
১২
