এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩১
দেৱজিত।
ইন্দ্ৰ যে বদতি একাদশ ৰুদ্ৰগণ।
মোক ৰাখি অৰ্জ্জুনক কৰা ঘোৰ ৰণ॥ ৬৩১
ইন্দ্ৰৰ বচনে একাদশ ৰুদ্ৰ গণ।
ত্ৰিশূল ধৰিয়া অৰ্জ্জুনক কৰে ৰণ॥
মাৰ মাৰো কৰি অৰ্জ্জুনক খেদি যায়।
আকাশ পৃথিবী স্বৰ্গ লৰে গিৰি সাই॥ ৬৩২
বৰ কোপে ৰুদ্ৰগণ অৰ্জ্জুনক ধাইলা।
চৰাচৰ সিদ্ধগণ চমকিত ভৈলা॥
অৰ্জ্জুনে দেখন্ত একাদশ ৰুদ্ৰে ধাইলা।
দেখি অৰ্জ্জুনৰ পাচে ক্ৰোধ জ্বলি গৈলা॥ ৬৩৩
শাৰঙ্গত ক্ষুৰ পতি শৰ যোৰে আনি।
প্ৰহাৰিলা বীৰে শৰ শাৰঙ্গক টানি॥
আকাশে চলিলা শৰ বিদ্যুত সঞ্চাৰে।
একাদশ ৰুদ্ৰক ভেদিলা দৃঢ়তৰে॥ ৬৩৪
আৰু অৰ্দ্ধচন্দ্ৰ শৰ প্ৰহাৰিলা ডাটি।
একাদশ ৰুদ্ৰৰ শূল পেলাইলেক কাটি॥
পাচে একাদশ ৰুদ্ৰ লাঙ্গল উচ্ছাই।
কাট মাৰ কৰি অজ্জুনক খেদি যায়॥ ৬৩৫
সেহি বেলা নাৰায়ণ অস্ত্ৰ বীৰে আনি।
শাৰঙ্গ টানিয়া বীৰে পঠাইলেক হানি॥
আকাশে চলিলা বাণ জাজ্বল্য সমান।
দেখি একাদশ ৰুদ্ৰ ভৈলা কম্পমান॥ ৬৩৬
