এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩০
দেৱজিত।
হেন দেখি ক্ৰোধে বীৰ অৰ্জ্জুন জ্বলিলা।
প্ৰচণ্ড বিশাল বীৰ দেৱতাক ধাইলা॥
শাৰঙ্গ ধনুক বীৰ ধৰি ধনঞ্জয়।
জ্বলন্ত অৰ্জ্জুন কোটি ৰুদ্ৰৰ অন্বয়॥৬২৬
শাৰঙ্গ টানিয়া প্ৰহাৰিলা অগ্লিশৰ।
আকাশতে দেৱশৰ কৰিলা নিবাৰ॥
পাছে দেৱতাক প্ৰহাৰিলা দিব্য বাণ।
মৰ্ম্ম স্থান চাই শৰ কৰিলা সন্ধান॥১২৭
অৰ্জ্জুনৰ শৰে ফুটি গৈলা দেৱগণ।
পলাইবাক লাগিয়া সবাৰ ভৈলা মন॥
মাধৱে বুজিলা পাচে দেৱতাৰ মন।
শীঘ্ৰে অৰ্জ্জুনক চাই বুলিলা বচন॥৬২৮
মাধৱ বদতি সখি শুনা কথা সাৰ।
শীঘ্ৰে দেৱতাক সখি কৰিয়ো সংহাৰ॥@
মাধৱৰ বচনে অৰ্জ্জুন ৰঙ্গ ভৈলা।
শাৰঙ্গত যুৰি অগ্নি শৰ প্ৰহাৰিলা॥৬২৯
কুবেৰ ঈশান নিৰিতি যে শৰে পৰি।
তিনি ব মৰি গৈলা যমৰ নগৰি॥
তিনি বীৰ পৰিল আনৰ ভৈলা ডৰ।
ইন্দ্ৰৰ পাশক উঠি দিলেক লৱৰ। ৬০০
চন্দ্ৰ সূৰ্য্য পলাই গৈলা ইন্দ্ৰ ভৈলা ভয়।
একাদশ ৰুদ্ৰক পঞ্চিলা হৰি হয়।
