এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৩
দেৱজিত।
কেহোঁ বোলে মাৰ মাৰ কেহোঁ বোলে ধৰ ধৰ
অৰ্জ্জুনক শীঘ্ৰ কৰি মাৰ।
কেহোঁ বোলে কাটোঁমই সবে দেৱ থাকা চাই
অৰ্জ্জুনক ভয় নাহি আৰ॥
কেহোঁ বোলে মোক নাটে তই জাস কোনমতে
কৃষ্ণ অৰ্জ্জুনক মাৰোঁ মই।
আৰু দেৱ বোলে শুন তই যাস অকাৰণ
মই হেৰা মাৰি কৰোঁ ক্ষয়॥৫৯৪
এহি বুলি দেৱগণে সবে ধাইলা ক্ৰোধমনে
অস্ত্ৰ শস্ত্ৰ সবে শীঘ্ৰ ধৰি।
মৰণক নাহি ভয় ধাইলা সবে দেব চয়
কেহোঁয়ে নকৰে পাচ ভৰি॥
পৰশু মুদ্গৰ ধৰি প্ৰহাৰয় দিব্য শৰ
শক্তি শূল অৰ্জ্জুনক চানি।
অৰ্দ্ধ চন্দ্ৰ কনিয়াল সৰ্প মুখ ভিণ্ডি পাল
পঠাইলেক অৰ্জ্জুনক হানি॥৫৯৫
ক্ষুৰ পতি আদি শৰ ভল্ল তিকন্তিকা শৰ
ব্ৰহ্ম অগ্নি মাৰে ঘোৰ শৰ।
আৰু বৰ অস্ত্ৰ শস্ত্ৰ প্ৰহাৰিলা অসংখ্যাত
দিব শৰে ভৈলা অন্ধকাৰ॥
হেন দেখি অৰ্জ্জুনৰ কিঞ্চিত নভৈলা ডৰ
ধনু লৈলা পাণ্ডুৰ কুমাৰ।
