পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/১২২

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২২
দেৱজিত।

অনন্তে বোলন্ত   দেৱতাৰ কৃষ্ণ
  অৰ্জ্জুন সহিতে যুদ্ধ।
ইসব কথাত   মোৰ খঙ্গ নাই
 নকৰিবো মই ক্ৰোধ॥৫৯১


ছবি।

যেন সাগৰৰ জল   দশোদিশে বাঢ়ি যায়
 দেৱতা ঢাকিলা সেই ভাগে।
মাধৱে আছন্ত চাই   দিশ পাশ ঢাকি আসে
 অৰ্জ্জুনক মাৰিবাক বেগে॥
মাধৱ বদতি বীৰ   শীঘ্ৰ কৰি তোলা শীৰ
 চায়োঁ দেৱগণ আসে ধাই।
মোহোৰ বচন কৰা   শাৰঙ্গ ধনুক ধৰা
 দিব্য শৰে মাৰা দেৱ চয়॥৫৯২
মাধৱৰ বাণী শুনি   অৰ্জ্জুনে মনত গুণি
 ধৰিলা শাৰঙ্গ নিজ ধনু।
কোপে কাম্পে উৰু শীৰ   প্ৰচণ্ড বিশাল বীৰ
 জাজ্বল্য সমানে উঠি মনু॥
ৰুদ্ৰ সম হুয়া বীৰ   শাৰঙ্গ ধনুক ধৰি
 দেৱতা সবক আছে চাই।
সেহি বেল আগে পাচে   অৰ্জ্জুনক বেঢ়ি আসে
 অস্ত্ৰ ধৰি দেৱ সমুদায়॥৫৯৩