এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৮
দেৱজিত।
অৰ্জ্জুনক মই ৰণে মাৰোঁ নুহি
মই ৰণে হওঁ চন্ন॥
এহি বুলি ইন্দ্ৰে মৌন হুয়া ৰৈলা
তেজিয়া নিশ্বাস দুখে।
বাযু বৰুণ চন্দ্ৰ সূৰ্য্য ধন পতি
বুলিলা ইন্দ্ৰ সম্মুখে॥৫৮১
নমো সুৰপতি ত্ৰৈলোক্যৰ নাথ
তুমি বিনে নাহি আৰ।
নকৰিবা মন হুয়োক প্ৰসন্ন
কৰোঁ হেৰা নমস্কাৰ॥
আমি এক কথা কহো প্ৰভু শুনা
নকৰা তুমি বিমন।
অসুৰ ৰাক্ষস গণক যুঁজিযা
সবাকে কৰিলোঁ চন্ন॥৫৮২
প্ৰথমে বলিক কৰিলো সমৰ
যুদ্ধত জিনিলোঁ তাক।
তাৰ সৈন্য গণ আসি আছে যত
মাৰিলো ৰণে সবাক॥
অসুৰ যে যক্ষ ৰাক্ষস যুঁজিলোঁ
তাহাত নাহিকে ডৰ।
অৰ্জ্জুনক যুঁজি বৰ ভয় পাইলোঁ
মৰণৰ সম শৰ॥৫৮৩
