এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৫
দেৱজিত।
বিমূৰ্চ্ছিত ভৈলা বীৰ কস্যপ সন্ততি।
হেন দেখি বিমন ভৈলন্ত সুৰপতি॥ ৫৬৮
কতো বেলি চেতন পাইলা মহাশয়।
ভিৰি লৰ দিলা বাযু পাচক নচাই॥
বাযু পলাই গৈল দেখি ইন্দ্ৰৰ বিমন।
ঐৰাবতৰ নামিলন্ত সহস্র লোচন॥ ৫৬৯
সিংহাসনে বসিলন্ত কৰি কষ্ট মন।
চৌপাশে আবৰি বসিলন্ত দেৱগণ॥
ইন্দ্ৰৰ গৰ্ব্বক নসহিলা নাৰায়ণ।
অৰ্জ্জুন সহিতে যাই দিলা ঘোৰ ৰণ॥ ৫৭০
ইন্দ্ৰ অৰ্জ্জুনৰ আবে কেন যুদ্ধ দেখা।
আন সামান্যৰ আৰ তাৰ কোন লেখা॥
ইন্দ্ৰক ৰণত হৰি কৰি বিসঙ্গতি।
দেখিযো কৃষ্ণৰ কেনে অনন্ত শকতি॥ ৫৯১
একে জানি গর্ব নকৰিয়া একো প্রাণী।
পুত্ৰ ধন জন সবে মায়াময জানি॥
দেবতে অধিক ইতো মনুষ্য শৰীৰ।
এতিক্ষণে পৰে কেহোঁ তাৰ নাহি থিৰ॥ ৫৭২
অনেক জন্মৰ মহা পুণ্য ধন দিয়া।
মনুষ্য শৰীৰ নৌকা আচাহা কিনিয়া॥
মহা ভয় সাগৰক তৰিবাক প্রতি।
যাবে নতু ভাগে ভৰা তাবত সম্প্রতি॥ ৫৭৩
