এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১২
দেৱজিত।
বজ্ৰৰ কাৰণ কহো শুনা ধনঞ্জয়।
দধি-ঞ্চিৰ অস্থি বজ্ৰ গঢ়ি আছোঁ ময়॥
পূৰ্ব্বে পৰ্ব্বতৰ পাশা চেদি আছোঁ মই।
অমোঘ বজ্ৰৰ কথা কহন নযায়॥৫৫২
ব্ৰত বিৰোচনক বধিলো বজ্ৰে মই।
দৈত্য সমে সমুচিক নিপাতিলোঁ মই॥
এহি বুলি বদ প্ৰহাৰিলা বৰ ৰাগে।
আকাশে চলয় বজ্ৰ মনো জয় বেগে॥৫৫৩
অৰ্জ্জুনে দেখন্ত বজ্ৰ আশে দিশ চানি।
আথ বেথ কৰি শৰ হানিলা অৰ্জ্জুনি॥
বজ্ৰত পৰিয়া শৰ উফৰিয়া গৈলা।
হেন দেখি অৰ্জ্জুনৰ ক্ৰোধ বৰ ভৈলা॥৫৫৪
শাৰঙ্গত যুৰি প্ৰহাৰিলা বিষ্ণু বাণ।
দেখি দেৱাসুৰ নৰ ভৈলা কম্পমান॥
আকাশে চলিলা শৰ বিদ্যুত সঞ্চাৰে।
ইন্দ্ৰৰ বজ্ৰত পৰিলন্ত দৃঢ়তৰে॥ ৫৫৫
বিষ্ণুবাণে বজ্ৰ শৰে ভৈলা ঘোৰ যুদ্ধ।
হেন দেখি অৰ্জ্জুনৰ জ্বলি গেলা ক্ৰোধ॥
কোপ অপমানে পাচে বীৰ সব্য সাচি।
ব্ৰহ্মাৰ ডিবাৰ ঘোৰ শক্তি লৈলা বাচি॥৫৫৬
শাৰঙ্গত যুৰি প্ৰহাৰিলা ব্ৰহ্ম বাণ।
বজ্ৰৰ উপৰে বজ্ৰ পৰিলা সন্ধান॥
