এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১১
দেৱজিত।
ঘোৰ ৰণে মাৰি ৰাক্ষসক নিৰন্তৰ।
স্বৰ্গে অধিকাৰী কৰি দেয় দশ বীৰ॥৫৪৬
মোহোৰ কাৰণে দশ বীৰ ভৈলা চন্ন।
ধিক ধিক আৰ মোৰ স্বৰ্গত জীৱন॥
দেৱত অধিক ৰাক্ষসক স্নেহ বৰ।
মোক ৰাখি কৰে দশে শত্ৰুক সংহাৰ॥৫৪৭
মোৰ হিতকাৰী যে ৰাক্ষস দশ জন।
ৰাত্ৰি দিনে সেবি থাকে মোহোৰ চৰণ॥
কি কহিবে মই দশ বীৰৰ যে গুণ।
অৰ্জ্জুনৰ বাণে গৈলা যমৰ ভুবন॥৫৪৮
বল বীৰ্য্য নাহি মোৰ ভাগিল কপাল।
এতেকে মোহোৰ ভৈলা ধনঞ্জয় কাল॥
এহি বুলি ইন্দ্ৰদেৱ ক্ৰোধ গৈলা চৰি।
ঐৰাৱতে চৰিলন্ত হাতে বজ্ৰ ধৰি॥৫৪৯
মহা ক্ৰোধে যাই ইন্দ্ৰ ঐৰাৱত স্কন্ধে।
বিৰোচন বধিবাক যেহেন প্ৰবন্ধে॥
এহিমতে যাই ইন্দ্ৰ দেৱ বৰ খঙ্গে।
কৃষ্ণ ধনঞ্জয় চাহি আছে মন ৰঙ্গে॥৫৫০
ঐৰাৱত সমে ইন্দ্ৰ সমীপ চাপিলা।
অৰ্জ্জুনক চাই পাচে গৰ্জিবাক লৈলা॥
বাসবে বোলন্ত অৰ্জ্জুনক দৃঢ় বাণী।
মাৰিব পুতাই তোক এই ব্ৰজ হানি॥৫৫১
