এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৯
দেৱজিত।
শাৰঙ্গ টানিয়া বীৰে প্ৰহৰিলা ডাটি।
হাত গল কঙ্কাল যে পেলাইলেক কাটি॥ ৫৩৫
সম্ভ মৰি সিয়াে বেলা মহীত পৰিলা।
বিকৰ্ম্ম বিজয় খৰে অৰ্জ্জুনক ধাইলা॥
তিনি বীৰে দিব্য শৰ কৰিলা প্ৰহাৰ।
দিশ পাশ আকাশ ঢাকিল। নিৰন্তৰ॥ ৫৩৬
আৰু শৰ মাৰি নিৰােধিলা বায়ু পথ।
ক্ষেণেকে অদৃশ্য ভৈলা অৰ্জ্জুনৰ ৰথ॥
হেন দেখি অৰ্জ্জুনৰ ক্রোধ গুৰুতৰ।
পাচে বীৰে ধৰিলন্ত ঘােৰ ব্ৰহ্ম শৰ॥ ৫৩৭
বায়ু শৰ মাৰি দেবে শৰ উৰুয়াইলা।
ব্রহ্মশৰ মাৰি তিনি বীৰক কাটিলা॥
বিকৰ্ম্ম, বিজয়, খৰ্ব্ব ৰণত পৰিলা।
দেখি কাল কি কাল যে যক্ষপতি ধাইলা॥৫৩৮
ইয়ো তিনি বীৰে যাই মহা ক্ৰোধ কৰি।
অৰ্জ্জুনক ধাইলা পাচে দিব্য ধনু ধৰি॥
পাচে তিনি বীৰে শৰ কৰিল প্ৰহাৰ।
দিবসতে ৰাত্রি যেন ভৈলা অন্ধকাৰ॥৫৩৯
মাধৱক শৰ দেৱে মাৰিলা হাজাৰ।
শৰ জালে মাধৱেও দেখে চমৎকাৰ॥
অৰ্জ্জুনক একশত মাৰি দিব্য শৰ।
অৰ্জ্জুনৰ হিয়াত পৰিলা দৃঢ়তৰ॥৫৪০
১০
