এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৪
দেৱজিত।
ব্ৰহ্মাৰ বৰত তাৰ নগৈলেক প্রাণ।
ব্ৰহ্ম বাণ পৰি বীৰ ভৈলা অন্তৰ্ধ্যান॥
পাচে কালম্ভেয়ো মায়া কৰিলন্ত বৰ।
অৰ্জ্জুনৰ আগে ৰৈলা হই ভয়ঙ্কৰ॥৫০৮
স্বৰ্গত যে মুণ্ড লগাই পৃথিবীত ভৰি।
অৰ্জ্জুনক ধাৱে সবে মুদগৰ ধৰি॥
আকাশৰ নামি ঘােৰ মেঘ খণ্ড ভৈলা।
এহি মতে কালম্ভেয়ো অজ্জুনক ধাইলা॥৫০৯
কালম্ভক দেখিযা অৰ্জ্জুন বীৰ বৰ।
ক্রোধ মনে ধৰিলন্ত মাধৱৰ শৰ॥
বৈশম্পায়ন বদতি শুনিয়ো জন্মেজয়।
ব্ৰহ্মাক গৈলন্ত একেশ্বৰে বেগে ধায॥ ৫১০
ধৰ্ম্মত থাকিয়া ব্রহ্মা নকৰিলা ৰণ।
কালম্ভক বুলিলন্ত ব্রহ্মাই বচন॥
একেশ্বৰে ৰাক্ষসক যায়ো তুমি ধাই।
মােহোৰ বচনে তাক মাৰা সমুদায়॥ ৫১১
ব্ৰহ্মাৰ বচনে তাক মাৰিলেক যাই।
হেন দেখি ব্ৰহ্মাৰ আনন্দৰ সীমা নাই॥
ব্ৰহ্মায়ে বােলে কালম্ভ ৰাক্ষসক চাই।
দেৱ সুৰ ৰাক্ষসত তােৰ ভয় নাই॥ ৫১২
ব্ৰহ্ম অগ্নি বাণে তােৰ নহৌক নিৰ্য্যান।
মাধৱৰ চক্ৰ বাণে তােৰ যাইবে প্রাণ॥
