এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০০
দেৱজিত
হেন দেখি ধনঞ্জয় বিষ্ণুবাণ আনি।
প্ৰহাৰ কৰিলা বীৰে সাৰঙ্গক টানি॥
আকাশত বিষ্ণুবাণে ইন্দ্ৰবাণ পাই।
সিয়ো বাণ বিষ্ণুবাণে কৰিলন্ত ক্ষয়॥৪৮৬
যত যত ইন্দ্ৰে শৰ কৰিলা প্ৰহাৰ।
তত শৰ ধনঞ্জয়ে কৰিলা সংহাৰ॥
ৰুদ্ৰ অগ্নিবাণ প্ৰহাৰিলা ধনঞ্জয়।
হেন বাণ দেখি ব্ৰহ্মা ৰুদ্ৰৰ বিস্ময়॥৪৮৭
সেই শৰ প্ৰহাৰম্ভ ধনঞ্জয়ে ডাটি।
আকাশতে ইন্দ্ৰবাণ পেলাইলেক কাটি॥
পাছে অৰ্জ্জুনৰ বৰ ক্ৰোধ জ্বলি গৈলা।
অৰ্দ্ধ চন্দ্ৰ শৰ আনি গুণত চৰাইলা॥৪৮৮
মন্ত্ৰ পঢি ধনঞ্জয়ে প্ৰহাৰিলা ডাটি।
ইন্দ্ৰৰ কৱচ বীৰে পেলাইলেক কাটি॥
কৱচ কাটিলা যে উদাস ভৈলা তনু।
ৰথত থৈলন্ত যে দৃঢ়াঙ্গ নিজ ধনু॥৪৮৯
সেহি বেলা চেতন লভিলন্ত মাতলি।
ইন্দ্ৰক বুলিবে লৈলা কৰি কৃতাঞ্জলি॥
অৰ্জ্জুনৰ শৰে প্ৰভু মই অচেতন।
অৰ্জ্জুন সহিতে প্ৰভু তুমি কৰা ৰণ॥৪৯০
এহি বুলি ইন্দ্ৰক প্ৰণামি বাৰে বাৰ।
ৰথক কৰিলা থিৰ পূৰ্ব্বৰ আকাৰ॥
