এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩
দীপ্তি ।
প্ৰচাৰি সাম্য, মৈত্ৰী, স্বাধীনতা,
একৰ স্ফুৰণ সবাতে চোৱাঁ।
সঙ্কীৰ্ণ গণ্ডীৰ ভেঁটা ভাঙ্গি দিয়াঁ,
দিয়াঁ হৃদয়ৰ দুৱাৰ খুলি;
অসীমেৰে স'তে অভিন ভাবত
যোঁৱা সসীমৰ অস্তিত্ব ভুলি।
বান্ধিবা তেতিয়া প্ৰেমৰ সূতাৰে,
বিশ্ব মানৱক একেটি কৰি;
পৰ বুলি কেওঁ নৰ'ব সৃষ্টিত,
সকলো ঘূৰিব তোমাকে ধৰি।
দেখিবা তেতিয়া তোমাৰে মাজত
আকাশ-পাতাল, নৰক-স্বৰ্গ;
তোমাৰ হৃদয় জুৰি জিলিকিব,
চন্দ্ৰ-সূৰ্য-নক্ষত্ৰ-বৰ্গ।
যাব দূৰ হৈ যত পাপ-তাপ,
অশান্তিৰ আৰু নৰব লেশ;
স্বেচ্ছাচাৰিতাৰ সকলো কন্দল,
হ'ব সেই দিনা সমূলি শেষ।
‘একৰ’ বাহিৰে নাথাকিব দুই
ৰবা ভুমিয়েই তুমিয়েই জগৎ জুৰি,
লভিবা সিদ্ধি, মোক্ষ সিদিনা,
পৰমানন্দ সিন্ধুত বুৰি;
