এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬
দীপ্তি।
সংসাৰ-মৰুৰ পৰি দহনত
উঠিছে শৰীৰ ঘামি।
তুমি কৃপা-মেঘ ঢালি শান্তি-জল,
তাপিতৰ হিয়া কৰিছা শীতল,
নিয়াঁ উটুৱাই পাপ-তাপ-মল
আমাৰো অন্তৰযামী
যেন তোমাৰ অৰুণ চৰণৰ ছাঁত
থাকোঁ চিৰকাল আমি,
হে মোৰ জীৱন-স্বামী।
৩
আমি পালোঁ অহঙ্কাৰ চিৰ সহচৰ,
সংসাৰ-ক্ষেত্ৰত নামি।
বিলাস-বাসনা পুৰাৱৰ গুণে
ফুৰিলোঁ বসুধা ভ্ৰমি।
বিষয় চিন্তাত চিত্ত বিষময়,
চাপিল ওচৰ অন্তিম সময়,
দেখোঁ সমুখত অনন্ত নিৰয়
হলোঁ কিযে অধোগামী।
ৰাখাঁ নিজগুণে প্ৰভু কৰুণা বিতৰি
অতি অকিঞ্চন আমি,
হে মোৰ জীৱন-স্বামী।
