এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৯১ )
আসিয়োক দেব ৰাজ জগত উদ্ধাৰ।
সবে লোক হৌক মোহ সাগৰৰ পাৰ॥ ৯৩৫
বদতি মহন্ত সনন্দন মহাশয়।
ৰাধা মাধৱক ডাকি বিদায় কৰয়॥ ৯৩৬
তাৰা সবে বোলে তুমি চলিয়ো এখন।
মহন্ত লোকত তাৰা কোন প্ৰয়োজন॥ ৯৩৭
তুমি সম ভকত নাহিকে ত্ৰিভূবনে।
বলি হব বৈষ্ণব হৈবেক আন কোনে॥৯৩৮
মহা অনুগ্ৰহে থৈয়া আছা পাতালত।
সকলে লোকৰ চিন্তি কুশল মনত॥ ৯৩৯
মহন্তে ধৰয় দেহ পৰ উপকাৰ।
তাৰিলন্ত দৈত্য দানৱক নিৰন্তৰ॥ ৯৪০
তাহান দ্বাৰত মঞি থাকো গদা ধৰি।
সব বশ্য কৰি মোক ৰাখিছা সাদৰি॥ ৯৪১
তুমি যৈকে যাহা আমি তহিকে চলিবো।
তোমাৰ সঙ্গক আমি কমনে এৰিবো॥ ৯৪২
ভকতৰ বশ্য মঞিঁ প্ৰসিদ্ধ বেদত।
তুমি হেন ভকতক এৰিবো কিমত॥ ৯৪৩
ৰাধা সমে তোৰ দুই মোৰ কলেবৰ।
এক তিলো নোহো আৰ তোমাৰ অন্তৰ॥ ৯৪৪
তোমাৰ সবক দৰশনে শ্ৰুতি মাত্ৰ।
সৰ্ব্ব সিদ্ধি হুয়া নব মুকুতিৰ পাত্ৰ॥ ৯৪৫
বিৰোচন সুত বলি আতি মহাজন।
অশোক নন্দন তুমি ভকত গহন॥ ৯৪৬
