( ৭৬ )
শ্বেত পদ্ম বৈকুণ্ঠৰ নিশৃক বৰ্ণৰ।
নিগমে তাহাকে বিচাৰয় নিৰন্তৰ॥ ৭৮২
প্ৰবন্ধে ইসবে যাক বিচাৰি নপাই।
তোমাত কহিলো গোপ্য কথাক চিনাই॥ ৭৮৩
আৰু নানা নাম কহোঁ এই বৈকুণ্ঠৰ।
তোমাত কহিলো মঞি আদি যামলৰ॥ ৭৮৪
আক হংস নাৰায়ণে কহিছা ব্ৰহ্মাত।
হংস কাকি অৰ্থ বাক্য কহিলো তোমাত॥ ৭৮৫
এহি মতে ত্ৰেষষ্টি বিংশতি অধ্যায়ৰ।
গৈল কথামৃত হৰ গৌৰী সম্বাদৰ॥ ৭৮৬
ঈশ্বৰ নিৰ্ণয় কৈলা বৈকুণ্ঠ কলাৰ।
সমাপতি ভৈল আক জানিবাহা সাৰ॥ ৭৮৭
পুনৰপি পাৰ্ব্বতী পুছন্ত শঙ্কৰত।
পূৰ্ব্বে বলি কলি যুদ্ধ ভৈল কেনমত॥ ৭৮৮
কোন ভঙ্গ কোন জয় ভৈলেক ৰণত।
সাবশেষে কথা মোত কহিয়ো সমস্ত॥ ৭৮৯
বদতি শঙ্কৰ দেৱী শুনিয়ো ভবানী।
বলিক ঢাকিলে কলি সৈন্যে শৰ হানি॥ ৭৯০
খানিতেক মানে ৰাজা থমকি আছিল।
খড়গ ধৰি আথে বেথে হস্তিৰ নামিল॥ ৭৯১
কাটিবে লাগিলে বেগে ধৰি বাম কৰে।
একৈ একৈ ঘাৱে নিয়ে কাটি নিৰন্তৰে॥ ৭৯২
কামকো কাটিয়া কাটিলন্ত ক্ৰোধ বীৰ।
অহঙ্কাৰ বীৰৰ ছেদিলা ঘোড় শিৰ॥ ৭৯৩
