( ৬৩ )
চুৰি কৰি আন সঞ্চয়ণ কৰে ধন।
এতেকে পাষণ্ড লোক হৈবেক দুৰ্জ্জন॥ ৬৪৬
তাৰ ভাৰ সহিবে মোহোৰ শক্তি নাই।
এতেকে কহিলো মঞিঁ তোমাসাৰ ঠাই॥ ৬৪৭
যেন মতে ৰহিবো মোহোৰ হৈবে থিতি।
সেহি মতে হিত আচৰাহা দৈত্যপতি॥ ৬৪৮
হেন বাণী শুনি পাছে দৈত্যৰ ঈশ্বৰ।
ধৰণীক আশ্বাসিয়া চলিল সত্বৰ॥ ৬৪৯
মনোময় গজস্কন্ধে চড়ি ইন্দ্ৰসেন।
পাই বাৰাণসী থান কালান্তক যেন॥ ৬৫০
তথাত আছন্ত মনি নাম দেশখ্যাত।
পৰিবাৰ সমে কলি আছয় তথাত॥ ৬৫১
মনোময় সভাখন তথাতে দেখিল।
দূৰ হন্তে বিৰোচন সুতে আকলিল॥ ৬৫২
কাম ক্ৰোধ লোভ মোহ হিংসা মৎসৰক।
দম্ভ দ্বেষ অহঙ্কাৰ ইৰিষা গৰ্ব্বক॥ ৬৫৩
অসত্য অদয়া মিচা অন্যায়ক আদি।
প্ৰকটিয়া লোক সৱ ৰহিছে প্ৰমাদি॥ ৬৫৪
হেন সভা খান তাৰ দেখি চমৎকাৰ।
দেখিয়া বলিৰ খেদ মিলিল অপাৰ॥ ৬৫৫
হৰি হৰি লোকৰ মিলিল অমঙ্গল।
পাপী কলি বিনাশিবে ধৰ্ম্মক সকল॥ ৬৫৬
তাৰ লগে আছৈ বিশ্বজিত দ্বিজবড়।
পৰম পাষণ্ড বিপ্ৰ অন্যায়ৰ ঘৰ॥ ৬৫৭
