( ৩২ )
জম্মিজয় নামে আৰু তাহান তনয়।
হস্তিনাপুৰত ৰাজা হৈবেক নিশ্চয়॥ ২৯৭
মহা মহন্তক লঙ্ঘিবেক দুৰাচাৰ।
সকল শৰীৰে কুষ্ঠ ৰোগ হইবে তাৰ॥ ২৯৮
মহা মুনি ব্যাসে পাছে অনুমতি দিব।
অনুক্ৰমে অষ্টাদশ ভাৰত শুনিব॥ ২৯৯
গুচিবেক পাপ ৰোগ সন্তৰ কৃপাত।
কোনেনো নতৰে সাধু সেৱাৰ বলত॥ ৩০০
মথুৰাত ৰাজা হৈবে বজ্ৰ মহাশয়।
ছয় মন্দ শত বৰ্ষ প্ৰজাক পালয়॥ ৩০১
সেহি ধৰি স্বয়ম্ভু নৃপতি নাহি তাত।
ক্ষুদ্ৰ ক্ষুদ্ৰ হৈবে সব নৃপ অসংখ্যাত॥ ৩০২
ৰাজ বংশি নুহি ৰাজ চিহ্ন নাহিকয়।
সাধন কৰিয়া যাই নৃপতি হোৱয়॥ ৩০৩
নাহি ৰাজ নীতি প্ৰজা পালিবাৰ কাম।
যেন তেন প্ৰকাৰে লৱয় ৰাজা নাম॥ ৩০৪
ৰাজা ৰাজমন্ত্ৰীৰ চৰিত্ৰ কিছু নাই।
আপোন সাধন বলে ৰজা হৈবে যায়॥ ৩০৫
প্ৰজাক পীড়িয়া লৈবে কৰ ভাৰ যত।
সুখ দুখ নাজানয় প্ৰজাৰ যিমত॥ ৩০৬
বহুকাল মই কৰিবোহো সুখ ভোগ।
নাজানে মনত মিলিবেক উপযোগ॥ ৩০৭
বোলে মোৰ পুত্ৰক অকন্টে ৰাজ্য দিবো।
যত বৈৰীগণ মাৰি নিসঞ্চি কৰিবো॥ ৩০৮
