পৃষ্ঠা:দীপিকা ছন্দ.djvu/২৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ২৩ )


মই ৰহি আছো সবে মৰৈ দান্ততৰি।
এহি মতে ধৰণী হাসন্ত ৰঙ্গ কৰি॥ ২১০
এহি মানে ধৰণী কলাক সংহৰিলা।
পাছে মহীপতি কলা পাৰ্ব্বতী পুছিলা॥ ২১১

⸻⸻


মহীপতি কলা

পদ

পাৰ্ব্বতী বদতি প্ৰভু দেৱ ত্ৰিলোচন।
কোন কোন যুগে ভৈলা কোন ৰাজাগণ॥ ২১২
কোনে কেন মতে ধৰ্ম্ম প্ৰজাক পালিলা।
নিজ ধৰ্ম্ম এড়ি কিবা ধৰ্ম্মে প্ৰবৰ্ত্তিলা॥ ২১৩
তযু অংশে কোন নৃপ বিষ্ণু প্ৰজাপতি।
তিনিৰো বিভাগি মোত কহিয়ো সম্প্ৰতি॥ ২১৪
বদতি শঙ্কৰ শুনা ভবানী বচন।
চাৰি যুগে যিবা ৰাজা আছিল দুৰ্জ্জন॥ ২১৫
পৃথিবী পালক ৰাজাগণ যত যত।
ব্ৰহ্মাৰেসে অংশ সবে জানা স্বৰূপত॥ ২১৬
সিটো সবে প্ৰজা সৃষ্টি কৰিতে শকত।
যিবা ৰাজা যি কৰ্ম্ম কৰিছা সাম্প্ৰত॥ ২১৭
প্ৰিয়ব্ৰতে মহী খণ্ড সবে অধিপতি।
আদি যুগে ৰাজা আতি সত্য ব্ৰতনীতি॥ ২১৮