পৃষ্ঠা:তৰ্পণ ৰত্নকান্ত বৰকাকতী.pdf/২৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

সি পুৰীত আলেকজেণ্ডাৰ আৰু পুৰু। আলেকজেণ্ডাৰ প্ৰথম সি পৰাজয় জানা মোৰ পুৰু, পুক = তোমাৰে হাতত পৃথিবীত ! ইতিহাসে ক'ক যিবা কয়, নিজেও যিহকে কওঁ গৰ্ব্বৰ বলত মই, মুক্তকন্ঠে আজি কৰিছে৷ স্বীকাৰ পুনৰ্ব্বাৰ ই পুৰীতো সেই কথা । পাহৰিব পৰা নাই মই আজিও যে চিত্র সেই ভীষণ ৰাতিৰ ! তিমিৰ সি অন্ধকাৰ, ঘনে ঘনে বজ পাত, কল্ কল্ শতত্ৰুৰ খৰস্ৰোত, মহা- স্ফীত সি উন্মাদ, বৃংহিত হস্তীৰ সেই, অশ্বৰ সি হ্রেষা-ৰৱ, ৰথৰ ঘৰ্ঘৰ, প্রলয়-সংঘর্ষ মানুহৰ, এতিয়াও মাৰি যায় ভূমিকম্প থাকি থাকি কিযে এটা স্মৰণত মোৰ ! ভূমিকম্প !. আলেকজেণ্ডাৰ—ভূমিকম্প! সেই ভূমি কম্পনত দেখো বিপূল সি কলেৱৰ তৱ অতিকায় গজাৰোহী ! সমুখত তাৰ অশ্বৰাজ “বুকফাল” মোৰ ! অতি সৰু দেখুৱালে বোধ হয় বীৰেন্দ্ৰ ই আলেকজেণ্ডাৰ সেই দিনা শত্ৰুৰ সন্ত্ৰাস্ত তীৰত ! (২৩)