এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কবি:—আজিও আছে তো হই
নীতি সেয়ে পৃথিবীৰ মানুহৰ
হিংসা-দ্বেষ - জিঘাংসাপ্ৰধান,
আকাশে বতাহে উড়ে
কত’ যন্ত্ৰ, নৱ আৱিষ্কাৰ
তাৰেই নিচান!
শ্ৰীহীন কবি মই সেই
ধৰাৰ বিশ্ৰী!
দিমনো বাতৰি কি?
শুনাম কি আনন্দ সঙ্গীত
সুৰ-লোকে পিৱ যাৰ সুৰৰ অমৃত!
তুমি নিজে মহাত্মন!
দিব্য জ্যোতি জ্বলিছাঁ স্বৰ্গৰ
আহিছোঁ শুনিম বুলি
বাণী মাথোঁ শ্ৰীমুখ-নিঃসৃত
স্বৰ্গ-মৰ্ত্য একে কৰা সেই
তোমাৰেই অমৃত কণ্ঠৰ!
বিশ্ৰী ধৰাৰ মই দিম কি আনন্দ
পঙ্কেৰে চৰ্চ্চিম কিনো চৰণ—পঙ্কজ?
গান্ধী:—তুমি কবি গাই যোৱাঁ
সনাতন সেই
অনন্ত কবিৰে দৰে,
(১২)
