এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ভাৰত ভূমিও সেই
আগৰে দৰেই
আলয় হিংসাৰে পৰস্পৰ,
লাঞ্ছনা, বঞ্চনা মাথোঁ
নিজকে নিজৰ!
হিংসাৰে অনল মাথোঁ
পৃথিবীৰ চৌদিশে
লেহি লেহি
জিভা মেলি
জ্বলিছে কেৱল;
কোন দিনা দাবাগ্নি উঠে যে জ্বলি
খাণ্ডৱ-দাহৰ
ঠিক নাই;
ত্ৰাস-ভয়-দুশ্চিন্তা সদায়
অবিশ্বাস পৰস্পৰে
পৃথিবীৰ নেতাই নেতাই;
অস্থিৰ সকলো দেশ
বুকু তল্ মল্
নৱজাত স্বাধীনতা
ভাৰতো বিহ্বল!
নিজকে বঞ্চনা মাথোঁ নিজকে লাঞ্ছনা
চৌদিশে গঞ্জনা কেৱল!
গান্ধী:⸺ এতিয়াও ঘূৰিছে কি একেদৰে
(১০)
