পৃষ্ঠা:তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য.djvu/৬৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

তৃতীয় সৰ্গ
———৹৹৹———
“——O happiness enjoy’d but of a few!
And if possess’d as soon decay’d and done
As is the morning’s silver melting dew
Against the golden splendour of the sun”!
  ———————SHAKESPEAR.

গ’ল অন্ধকাৰ ৰাতি, আহিল পুঁৱতী ঘূৰি,
জীৱ জন্তু পালে সাৰ পাই পুনু প্ৰাণ;
দেখা দিলে পূব ফালে ৰঙ্গচুৱা বেলিটিয়ে,
বনৰ চৰায়ে গায় নানা সুৰে গান॥
ধীৰে ধীৰে আহে যায় পুঁৱাৰ বতাহ জাকি
নচুৱাই লাহে লাহে বিৰিখৰ পাত,
টোপাটোপে টপটপ পৰে নিয়ঁৰৰ টোপা
সঘনে সঘনে আই পৃথিবীৰ গাত॥

   
নিয়ৰ! তুমিনো কোন? কাৰ চকুপানী ঐ?
পৰিছা মাটিতে।