এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
তিতে যেনে ফলফুল নিয়ৰ পানীও,
তিতে তেনে দুচকু গদাৰ॥
স্বামীৰ কেলেশ জানি পতিপ্ৰাণা জয়মতী
হুক্–হুক্ কৰি শোকে কান্দিব ধৰিলে,
যেন নিয়ৰ পানী দুবৰি বনত,
চকু পানী তেনে ওলমিলে॥
কান্দি কান্দি জয়মতী বুলিলে স্বামীক শোকে:—
“তুমি মোৰ দুখুনীৰ একেটি ৰতন,
“তুমি মোৰ প্ৰাণপতি তুমি মোৰ ধ্যান,
“তুমি মোৰ জীৱৰ জীৱণ॥
“প্ৰাণ এৰি, হায়! নাথ। থাকেনো ঘৰত কোনে!
“যিথাকে থাকোক, ফিন্ত নাথাকে কদাপি
“প্ৰাণ এৰি জয়মতী; যদি প্ৰাণ যায়,
“পতিসঙ্গ নেৰিব তথাপি॥
“অৰণ্যত কিবা দুখ, হায়! নাথ! আছে মোৰ?
“তুমি য'ত আছা, মোৰ আছে স্বৰ্গ-সুখ,
