পৃষ্ঠা:তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য.djvu/৪৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

অস্থিৰা চঞ্চলা তুমি, একো থিৰ নাই
তোমাৰ ভাবৰ, তুমি কাকোৰা সজোৱা, দেবি!
সুখী কৰি, কাকো তুমি থোৱা কন্দুৱাই॥
তোমাৰ মাথোন, দেবি! নিৰ্ম্মম ছলত পৰি
কান্দিছিলে শত পুত্ৰ শোকে গান্ধাৰী কুঁৱৰী॥
মায়াবিনী তুমি অতি-তোমাৰ মায়াতে পুনু
ভাৰত ৰমনী ৰত্ন সাবিত্ৰী সুন্দৰী
সতীত্ব মহিমা ভৰা কৰি এই ভাৰতক
জীয়ালে আপোন স্বামী নানা ছল কৰি॥
তোমাৰ মাথোন মায়া কৃষ্ণে কৰি কংসভয়
আছিলে তাহানি সেই নন্দৰ ঘৰত গই॥
মায়াবিনী তুমি যদি নহ’লাহেঁতেন, দেবি!
কিৰূপে কৰিলে, হয় পাৰিচে ট্ৰয়ৰ (৪)
মেলিনচৰ প্ৰিয়সী হেলেনা দেবীক চুৰি?
কি সাধ্য তেনে, হে দেবি! আছে পাৰিচৰ?


(৪) Troy দেশৰ।