এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
নগৰো এন্ধাৰ ঘোৰ বনো অন্ধকাৰ-ময়,
উভয়েই একাকাৰ উভয়তে লাগে ভয়॥
যদিওবা লাগে ভয় নিশা অতি ভয়ঙ্কৰ
তথাপি পিশাচী নিশা নোহে এই জগতৰ॥
হোৱা হলে পিশাচিনী, পিশাচী-কোলাত কিয়
শুব জগতৰ নৰ নাৰী সকলোটি জীৱ?
মাতৃৰ কোলাত শোৱে মহানন্দে ল’ৰা যেনে,
ভাগৰুৱা নৰে কিয় নিশাৰ কোলাত তেনে
লভিছে বিৰাম আজি? হোৱাহলে এই নিশা
পিশাচিনী ভয়ঙ্কৰা? নহয় নিশ্চয় মিছা
নহয় পিশাচী নিশা;—এই নিশা কবি-প্ৰাণ
নাই একো শান্তিময়ী এই নিশাৰ সমান॥
এই নিশা কালে বহি কবিগুৰু বাল্মীকি
বিৰচিলে “সপ্তকাণ্ড কাব্য ৰামায়ণ”,
এয়ে সেই একে নিশা ভাৰতৰ কালিদাসে
