পৃষ্ঠা:তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য.djvu/৩৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

সেই ঈশ্বৰৰ কৃপা;—কোঢ়ালত নাই॥
পাঠক! কি ভাবা তুমি? কেনুৱা তোমাৰ ভাব?
অন্তৰৰ ভাব যদি দুয়োৰো একেই,
আহা কৰোঁ কোলাকুলি কওঁ দুয়ে ৰিঙ্গিয়াই
হে ভকত! কিয় তুমি চিয়ঁৰা এনেই?
“কি ৰাতি কি দিন তুমি “হৰি নাম” গাই গাই
“দোৰ্ঘোৰ কোঢ়াল কৰা চাপৰি বজাই॥
“কিয়নো চিয়ঁৰা তুমি? বাঞ্ছিত তোমাৰ কিনো?
“হে ভকত! মুক্তি লাভ? তেনে ধ্যান কৰাঁ
“নিৰৱে মনতে তুমি প্ৰভুৰ চৰণ পদ্ম,
“নহলে, নোপোৱা মুক্তি হেজাৰে চিয়ঁৰা॥
“প্ৰকৃতি আইৰ দৰে কৰি “নিৰৱতা ব্ৰত”
“ভাবা বিভুপদ মুক্তি পাবা অন্তিমত”॥


মহা ঘোৰ অন্ধকাৰ নাই কতো একো ভিন
কি নগৰ কিবা বন নাই কাৰো একো চিন॥