এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
পঞ্চভূতে, যি ঠাইত আহি পাব লয়॥
“অন্তিম কালৰ ঘৰ’’ তোৰ ই শ্মশান;
এনুৱা শ্মশান দেখি কিয় কৰ ভয়?
নাইতো শ্মশান মাজে ভয়ৰ কাৰণ?
ভয়ঙ্কৰ ঠাই ইটো নোহেতো নহয়?
নকবিবি ভয়, মন! ৰবিছোঁ থিৰেৰে
ৰবিছোঁ অলপ, চাওঁ কোন সেই জন
মৰাশ কানত লই, এই মহা নিশা
আহে শ্মশানৰ ফালে, বিয়াকুল মন?
স্বোৱামীৰ নিন্দা বোলে সহিব নোৱাৰি
সত্য যুগে প্ৰাণত্যাগ কৰিছিলে সতী;
সতী-দেহা তুলি লই আপোন কানত
ভ্ৰমি ফুৰিছিলে বোলে শিৱ সতী-পতি?
এয়েকি ত্ৰিশূলী সেই? এয়েনেকি শিৱ?
এয়েকি সতীৰ পতি? সতী-দেহা লই
আপোন কানত তুলি ভ্ৰমিছে শ্মশান
