এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
হতভাগ্য স্কোৱামীৰ (দুৰ্ভগাৰ দৰে)
কৰিছে শয়ন, মন! চিৰ কাললই
এই সংসাৰত! আহা! ভাগ্যশালী জীৱ!
কত পূণ্যবলে জানো পূৰ্ব্ব জনমৰ।
সি সকলে পালে, মন! মৰণৰ কোলা—
সুকোমল শান্তি ভৰা,—নউ হওঁতেই
হাৰাশাস্তি, জ্বলাকলা বহু পৰিমাণে
সংসাৰত, সংসাৰৰ পাই শোক তাপ॥
প্ৰিয়জন, প্ৰিয়পুত্ৰ, প্ৰাণ—প্ৰিয়তমা
ত্যজিলে সংসাৰ, পাছে, সি সবে সইতে
কাৰ কৰুণাত, মন! হয় স্বৰগত
পুনৰ মিলন? কোনে বিৰহ—অগনি
নুমাই, হিয়াৰ ঢালে সুশীতল পানী।
মানৱক অন্তিমত? এয়েতো মৰণ,
শান্তিদাতা, তাপহাৰী, শান্তি-নিকেতন।
মৰণ নহয় মৃত্যু, নহয় শমন,
যমৰ ভীষণ মূৰ্ত্তি নহয় মৰণ;
( ১৪২ )
