এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মহাযোগী ত্ৰিশূলীৰ অতি প্ৰিয় থান?
প্ৰকৃতিৰ লীলাভূমি তিয়াগি কৈলাশ গিৰি
এই শ্মশানত আহি কৰেহি বিশ্ৰাম?
নাজান, নিৰ্ব্বোধ! তই এইতে৷ শ্মশান সেই
দুৰ্ভগীয়া থ’লে ঘ’ত চিৰ কাললই,
প্ৰাণাধিকা প্ৰিয় পত্নী (কৰ্ম্ম-ক্ষেত্ৰে অদ্ধাঙ্গিনী)
প্ৰাণৰ প্ৰতিমা খনি ঘৰ সুদা-কই?
পৰাণতো বেচি প্ৰিয় যি আছিলে জীৱনত,
থ’লে আনি সি প্ৰতিমা এই শ্মশানত:—
নিৰানন্দ মনে যেনে বিজয়া দশমী-দিনা
স্বৰ্ণময়ী দেবী-মূত্তি নইৰ গৰ্ভত॥
শ্মশান সোমালে, ৰাজে মানস-পটত
মানৰৰ মৃত্যু-ছবি, সি বুলি কি, মন!
ভয় পাৱ, ভয়াতুৰ? হিতেশে যে আৰু
নকৰে মৃত্যুৰ ভয়! মৃত্যু কি ভীষণ?
মৃতু নেকি ভয়ঙ্কৰ? মৃত্যুৰ কোলাত
