পৃষ্ঠা:তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য.djvu/১৬৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

“নাকান্দিবা তুমি, সোণ! কাৰণে তেওঁৰ,
“কান্দোক সবেই জগত॥

১২

   “কান্দোক অনন্তকালে ৰাণীৰ কাৰণে,
“অনন্ত জগতে, হায়! চকুলো টোকক!
“নাকান্দিবা তুমি কিন্তু তেওঁৰ মৃত্যুত
“কান্দোক ত্ৰিলোকে, দিয়াঁ কান্দিব লোকক॥

১৩

   “দুখুনী আসাম-বুকে যি ছবি আঁকিলে তেওঁ
“জন্মেও আাসামেনেকি পাৰিব মুছিব?
“যি মধুৰ ছবি অঁকা থাকি গ’ল হৃদয়ত
“আসাম বাসীয়ে নেকি পাৰিব ভূলিব?
“কান্দিব অনন্তকাল দুখুনী আসামে, সোণ!
“আসাম বাসীয়ে, হায়! কান্দিব শোকত,
“নাকান্দিৰা তুমি কি নুটুকিবা চকুপানী,
“কান্দোক অনন্তকালে ৰাণীৰ দুখত॥

( ১৩৩ )