পৃষ্ঠা:তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য.djvu/১৪৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

শুনি জানো দুখে আজি কান্দিছে শোকত॥
 *  *  *  *
 *  *  *  *


   নামচাৰ এটা জুৰৰি দাতিত
এজুপি ডাঙ্গৰ গছৰ তলত,
ভাবি প্ৰিয়সীৰ যাতনা বিষম
বহি আছে গদা বিষাদ মনত॥
বহুৰাতি হ’ল তথাপিও নাই
দুচকুত আজি টোপনি গদাৰ;
বিয়াকুল মনে কান্দিছে শোকত
টুকিছে সঘনে চকুলো দুধাৰ॥
কান্দিছে শোকত চকুলো টুকিছে,
ঘনে ঘনে থাকি হৃদয় কপিছে॥
কিন্তু গদাপাণি নাই জনা, হায়!
আৰু যে কুঁৱৰী সংসাৰত নাই॥
কুৱৰী যে আজি তিয়াগি সংসাৰ,