পৃষ্ঠা:তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য.djvu/১২৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

“মাই সুখ তিকতা, গৌৰৱ সন্মান
“স্বামী বিনে তিৰুতাৰ জীৱন্তে মৰণ।
"তিকতাৰ ধৰ্ম্ম স্বামী-স্বামী কম স্বাৰ
“গুক্তি মুক্তি তিৰুতাৰ সকলোটি পতি;
“মহা পীঠ মছ৷ তীৰ্থ স্বামী তিকতাৰ
“স্বৰ্ম্ম অৰ্থ কাম মোক্ষ অন্তিমৰ গতি॥

  • পতিব্ৰত—পতি সেবা বা তিৰুতাৰ

“তোমাৰ কুঁৱৰী সেই ধনে ধনবৰ্তী
‘সি ধনৰ পৰ৷ মোক নকৰা বঞ্চিত;
“স্ববিছোঁপাৱত, নাথ! কৰিছে। মিনতি।”

এই বুলি ব্ৰবীয়ে কালিৰ ধৰিলে “শোকে;

শোকত অধীৰ হই বুলিলে গদাই;–
“শত বিক, প্ৰণেশ্বৰি।। মোৰ জীৱনত
‘নৰকতো৷ আৰু পেৰ ক’তে৷ ঠাই নাই॥