পৃষ্ঠা:তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য.djvu/১১৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

তেনে প্ৰাণী তেনে লােক নেদেখোঁ ইয়াত?
কি খণ্ডাব পাৰে গদাপাণি বিধতাৰ ইচ্ছা,
নােৱাৰিলে যাক, হায়! দ্বাপৰ যুগত
পাণ্ডু পুত্ৰ পঞ্চ ভাই দেৱ অৱতাৰ,
আপুনি শ্ৰীকৃষ্ণ যাৰ সহায় লগত?
ত্ৰেতা যুগে ৰামচন্দ্ৰ নিজে বিষ্ণু অৱতাৰ
নোৱাৰিলে বাধা দিব বিধিৰ ইচ্ছাত!
হৰিলে ৰাৱণে সীতা, পৰাণৰ প্ৰাণ,
নানা কস্ট, নানা দুখ ভুগিলে লঙ্কাত।।
কোনকুটা গদাপাণি কি কৰি খণ্ডাব, হায়!
বিধতাৰ ইচ্ছা আজি? নামচাতো গই
শতুৰুৰ চাউডাঙ্গে ধৰিলেহি বেৰি,
আকউ ব্যাকুল গদা নিৰূপায় হই।।
আকউ গোটাই কিন্তু সাহস হিয়াৰ বল
পুৰুষৰ দৰে গদা ল’লে তৰােৱাল;
কৰিলে আকউ যুদ্ধ (?) চাউডাঙ্গে স’তে,
প্ৰাণৰ ভয়ত সবে আকউ পলাল।।