পৃষ্ঠা:তাৰকাসুৰৰ যুদ্ধ.djvu/১৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
তাৰকাসুৰৰ যুদ্ধ

শঙ্কৰৰ বৰে  অজেয় বজ্ৰাঙ্গে
 আমাক আসয় সাজি।
কৰিলেও যুদ্ধ  অবশ্যে হাবিবু
 কৰোঁ এক বুদ্ধি আজি॥
মাতৃৰ বচন পালিবাক মাত্ৰ
 আমাসাক দিলা ৰণ।
কিন্তু দেবতাক বধিবাক লাগি
 নাহি তাসম্বাৰ মন॥
কপট ভকতি কৰিয়া ই বাৰ
 তৰোঁ ইতো আপদক।
এহি বুলি সবে ইন্দ্ৰ আদি দেবে
 এডিলা যুদ্ধ সাজক॥
আসি ভূমি পাৱে বজ্ৰাঙ্গৰ আগে
 বোলন্ত কাকুতি বাণী।
মোৰ ইন্দ্ৰপদ আপনাক দিলোঁ
 আসনে বসা আপনি॥
বজ্ৰাঙ্গে বোলন্ত  মোক ভযে ইন্দ্ৰ
 ভৈলন্ত মৃত্যু সংশয়।
আশ্বাসি বোলন্ত শুনিয়োক দদা।
 মোক নকৰিবা ভয়॥
তযু ইন্দ্ৰপদ মোক নলাগয়
 নকৰা তুমি সংশয়।
পিতৃ মাতৃ মাৰি কোন যশ পাই
 গুণি চাহা দেবৰাই॥
কিন্তু যে মাতৃৰ  বচন পালিবে
 মোহোৰ লাগে অবশ্যে।
মোৰ জোষ্ঠ ভাই  দুইজন বীৰে
 ত্ৰিদশে মাযিয়া আছে॥