এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ডেচ্দিমোনা
১৩
(১৪)
তোমাৰ মুখত শুনি এনুৱা বচন।
বাঢ়িলে সন্দেহ আৰু সন্দিগ্ধ প্ৰাণত
ওথেলোৰ; ক্ৰোধমনে ল’লে তৰোৱাল
কাটিবৰ মনে তুলি আপোন হাতত॥
কম্পিত অন্তৰে তুমি বুলিব' ধৰিলা,
চকুপানী টুকি, ধৰি স্বামীৰ পাৱত,
“নাকাটিবা আজি, নাথ! যদি ইচ্ছা থাকে,
কাটা মাৰা যেই কৰা, কৰিবা দিনত॥
নকৰোঁ মৃত্যুৰ ভয়, ভাগ্যবতী বুলি
ভাবিম নিজকে, নাথ! তোমাৰ হাতত
প্ৰাণ যদি যায় মোৰ, যদি মৃত্যু হয়
তোমাৰ মুখনি দেখি অন্তিম কালত॥
স্বোৱামী পৰম গুৰু তিৰী জনমৰ,
গুৰুৰ হাতত মৃত্যু ফল সৌভাগ্যৰ॥”
১৫)
“সেয়ে যদি হয়, ডেচি! এই মুহুৰ্ততে
কিহেতু নোহোৱা সাজু মৃত্যুৰ কাৰণে?
মৰণৰ ভয় কিয় কৰিছা মনত?
