এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ডেচ্দিমোনা
৭
প্রণয়ৰ মোহ তাত? তাত ভাল পোৱা?
কিয় জন্মে? কিয় হয় নুবুজোঁ কাৰণ॥”
এই বুলি পুনু, সতি! স্বামীয়ে তোমাৰ
কি ভাব মনত লই, আকউ হাতত
ল’লে তৰোৱাল তুলি, কাঢ়ি হুমুনীয়া
হিয়া বিদাৰক এটি ঘোৰ বিষাদত!!
টোপাটোপে চকুপানী ওলালে চকুৰ
কান্দিলে ওথেলো, হায়! দাৰুণ শোকত॥
( ৭ )
কি ভাব মনত, হায়! পুনু উপজিলে,
আকউ তোমাক চাই বুলিব’ ধৰিলে,
“আছিল এদিন, ডেচি! মোৰ জীৱনত
বাজিছিল এই মূৰ্ত্তি হিয়াৰ মাজত
কি ঘৰত কি পৰত জাগন্ত নিদ্ৰাত
খাওঁতে শোওঁতে, প্রিয়া! প্রতিমা তোমাৰ
সতত সঙ্গিনী মোৰ,—পৰাণৰ সখী
হৃদয়ৰ অধীশ্বৰী শান্তিৰ আধার॥
কিন্তু প্রিয়ে! কি কাৰণে জ্বলালা অগনি
ওথেলোৰ হৃদয়ত? কিয়নো ঘঁহিলা
