এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬
জ্ঞান-মালিনী
যত বস্তু জগতৰ,
(দিলে মানে পটন্তৰ,)
একো একো টোপা মাথোঁ ‘বিশ্ব-সাগৰৰ’!
পঞ্চভূতী পোছাকৰ।
ছো-হে পিন্ধি একোধৰ,
ভাৱৰীয়া হইছেহি ভৱ-নাটকৰ!!
সেই বিলাকৰ গাৰ
যেই ভুতী সাজ-পাৰ,
‘কাল'-নিগনিয়ে শেহে কুটি ছিঙ্গি খায়,
ভিন ভিন টোপা গুচি,—
নিজ গতি-গঢ় মচি,
সেই ‘বিশ্ব-সাগৰ'ত ক্ৰমে মাৰ যায়।
পাই যেনে বেলি-তাপ,
ডাৱৰলৈ উৰি ভাপ,
সাগৰৰ পানী পুনঃ পৰে সাগৰত;
সেই দৰে ক্ৰমে টুটি,
জীৱ জন্তু সকলোটি
মাৰ যায়, মায়াৰূপী ‘বিশ্ব-সাগৰত'!
ইবোৰৰে ৰঙ চাই,
ইবোৰতে লুকুৱাই,
‘চেহেৰাটি' আপোনাৰ, থাকে বাজিকৰ;
জগতৰ ভাগে ভাগে,
কেনি কিটো হ'ব লাগে,
মহা ধিয়ানত তধা মহা কাৰিকৰ,—
নিশ্চয় নিশ্চয় এটি বিশ্ব-খনিকৰ।
