এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬২
জয়মতী।
পদ্মা।— (কান্দি কান্দি) আছিলোঁ জীয়াই,
তোমাৰ এনুৱা দশা দেখিবৰ গুণে!
জয়া।— (কান্দি কান্দি) আজিও জীয়াই আছোঁ,
তোমাসাৰ শোক-তাপ বঢ়াবৰ গুণে!
(ৰাজমাওৱে চকুলো টুকি টুকি কাষ চাপে)
ৰাজমাও।— (কান্দি কান্দি) কোন সতে চাওঁ আজি
বোৱাৰী জয়াক!
জয়া।— (বাউলী হৈ ভৰিত পৰি) কিনো ভাগ্য মোৰ,
আইচু-দেউতা আহি দিলে দৰশন।
ৰাজমাও।— (কান্দি কান্দি) কণ্ঠৰোধ বাছা মোৰ;
কি দিম উত্তৰ! নহল সাধনা সিদ্ধি;
বৃথা হল যত্ন আৰু উদ্ধাৰ মন্ত্ৰণা
{{gap|3emযতমানে মোৰ।
জয়া।— সকলো দশাৰ ফল;
বিধিৰ লিখন মাতৃ, নাযায় খণ্ডন;
নাই দোষ কাৰো।
ৰাজমাও।— বিধিৰ লিখন সঁচা
নলৰে দেখিছোঁ!
জয়া।— সখী ঐ, পোনা দুটি মোৰ?
(আকৌ উন্মাদিনী হৈ পদ্মাৰ ডিঙিত ধৰে)
পদ্মা।— (কান্দি কান্দি) ৰাখিছে ঈশ্বৰে ভালে।
উমলি ফুৰিছে দুয়ো, আহিনী লগত
পাহৰি ক্ষন্তেক।
