পৃষ্ঠা:জয়মতী.pdf/১০০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯১
জয়মতী


জয়া।— অহ, পোনা লাই, —লেচাই সোণাই,
 মা-উ-ৰা জীবন ধৰাঁ, —আজি হন্তে দুয়ে!
 আঃ —কিযে কৰে প্ৰাণ— নোৱাৰি—ওলাব
 দেহা--সজা—এৰি! —জনম যাতনা—হাঁয়,
 নপৰে মনত; ম-ৰ-ণ যাতনা বোধ
 লাগিছে প-ৰা-ণ ভেজি,—চে-ত-নাৰ সতে।
 উঃ, অ-স-হন অস-হন যুঁজে—প্ৰা-ণে!
 ভয়—ঙ্কৰ মৃত্যু-মুৰ্ত্তি,—ই-খি-নি—পৰত!
 নহলে-জানি-ছোঁ,মৃত্যু পৰিত্ৰাণ-পথ।
 দু-ৱাৰ ৰ-খী-য়া—কোন্? দিয়াঁ—মো-ক-লা-ই,
 দিয়াঁ—মুক্তি—যাওঁ—উৰি; নধ—ৰাঁ জঁ-পা-ই
 দেহাৰ-দু-ৱা-ৰ আৰু!—নাথ!—এই-যাওঁ,
 এ-ই নাও—এই—পা-লোঁ পাৰ।—প্ৰা-ণ-না-থ!
 আহোঁ দা-সী—ৰা-খি সে-ৱা—শ্ৰী-চ-ৰ-ণ-ত।

(মৃত্যু)
সমুখত ৰণ-চাপৰিৰ পট-পতন।