এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সপ্তম অধ্যায়
—যৌবনলীলা—
—লােহিত সন্তৰণ—
শুনা সাধুসব কথা আত অনন্তৰ।
যি মত চৰিত্ৰ আৰো শঙ্কৰ দেৱৰ॥
দেখিতে সুন্দৰ গৌৰবৰ্ণ কলেৱৰ।
কৰন্ত প্রকাশ আতি সূৰ্য্য সমসৰ॥ ১॥
ৰূপ দেখি কন্দর্পৰ দৰ্প হােৱে চুৰ।
সৰ্ব্বজন ৰঞ্জি থাকে বচন মধুৰ॥
গমন গম্ভীৰ নেত্র কমলৰ পাসি।
চন্দ্র সম বদন প্রকাশে অল্প হাসি॥২॥
সুবুদ্ধি সুথিৰ ধীৰ গম্ভীৰ সাগৰ।
প্রীতি বাঢ়ি যাই তান্তে সমস্ত লােকৰ॥
পাছে ৰাম-ৰাম গুৰু সমে ৰঙ্গ মনে।
লােহিতত স্নানিবাক যান্ত দুয়ােজনে॥ ৩॥
সান্তুৰিয়া দুয়াে লােহিত হন্ত পাৰ।।
সান্তুৰিলা শঙ্কৰদেৱ আৰো পুনৰ্ব্বাৰ॥
ৰামৰাম গুৰু নােৱাৰন্ত আসিবাক।
নৌকা লৈয়া শঙ্কৰে আনন্ত গৈয়া তাঙ্ক॥ ৪॥
