এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[১ অ
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত
তোৰা দুই ভকতৰ যেন নৱনিধি।
তাসম্বাৰ স্মৰণে আৰম্ভ হৌক সিদ্ধি॥৫॥
—গ্ৰন্থ ৰচনাৰ উদ্দেশ্য—
মিনতি বচনে বোলো শুনা সৰ্ব্বজন।
কতো মহাজনে মোক বুলিলা বচন॥
দুয়ো মহা পুৰুষৰ কথা যত যত।
পদবন্ধে একস্থান কৰিয়ো সমস্ত॥ ৬॥
তাসম্বাৰ বাক্য পালি কৰো একস্থান।
ক্ষমিবা দোষণ বঢ়া টুটা যতমান॥
কতো পাই কত নপাই জানিব নিশ্চয়।
আৰো আগ পাছ কথা আত কিছু হয়॥ ৭॥
কহয় দৈত্যাৰি শিশুমতি আতিশয়।
জানি ইটো দোষ মৰষিয়ো সাধুচয়॥
ইদেশত পূৰ্ব্বকালে নাছিল ভকতি।
নানা ধৰ্ম্ম কৰ্ম্ম লোকে কৰিল সম্প্ৰতি॥ ৮॥
নানাদেৱ পূজয় কৰয় বলিদান।
হংস ছাগ পাৰ কাটে সহস্ৰ (১) প্ৰমাণ॥ *
তপ জপ যজ্ঞদান তীৰ্থস্নান কৰে।
ঘোৰ নৰকত পৰি পৰি সবে মৰে॥ ৯॥
উপজয় মৰয় সংসাৰে বাৰম্বাৰ।
- ↑ (*) পাঠান্তৰ-অসংখ্য
