পৃষ্ঠা:চৰিত- দৈত্যাৰি ঠাকুৰ.pdf/১৯১

৩৭ অ ]

১৬৩

শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত

	চাউল বস্তু নাহি পাৱে৷
মাধৱক চাহিলন্ত,		শঙ্কৰদেৱে বুলিলন্ত॥২॥
মাধৱ চলিয়ো তুমি,		উপবাসে ৰৈলো আমি।
আজি যেন তেন মতে,		ভোজন কৰোৱা পথে॥ ৩॥

-খোৱা বস্তু সংগ্ৰহত চতুৰালি-

মাধৱে বোলন্ত যাইবো,		এখনে সকলো পাইবো
তযু পদ প্ৰসাদত,		কি দুৰ্ল্লভ সংসাৰত॥৪॥
জন চাৰি লগে লৈল,		ৰঙ্গ মনে চলি গৈল॥
মনত আলোচি যান্ত,		যেনে তেনে বুলিলন্ত॥ ৫॥
আজি এক বুদ্ধি কৰো,		ঠাকুৰিয়াক গৈয়া ধৰো।
এহি বুলি যান্ত ধাই,		একজন পথে পাই॥৬॥
ইখন কাহাৰ গ্ৰাম,		ঠাকুৰিয়াৰ কিবা নাম।
এহি বুলি পুছিলন্ত,		সিও সবে কহিলন্ত॥ ৭॥
লগে যেতি জন যান্ত,		পথত শিখায়া নেন্ত।
দাপিবো দুপিবো আমি,		কিছু নুবুলিবা তুমি॥৮॥
এহি বুলি চলি যাই,		একজন লাগ পাই॥
বোলা আৰে শোনা দে,		ঠাকুৰিয়াক দেখাই দে॥৯॥
সিয়ো তাসম্বাক নিল,		ঠাকুৰিয়াক দেখাই দিল।
ঠাকুৰিয়াক দেখি আগে,		মাতিবে লাগিল ৰাগে॥১০॥
বান্ধ বান্ধ কৰা চাই,		শুনি মাত বোল নাই॥
কৰে কাউবাউ আতি,		কহিলন্ত কথা মাতি॥১১॥
দেৱানৰ শ্বশুৰ দুই, (১)		আছন্ত পথত ৰই॥

(১) চিলাৰায়ে দেৱানে ৰামৰায়ৰ কন্যাক বিয়া কৰাইছিল।