পৃষ্ঠা:চৰিত- দৈত্যাৰি ঠাকুৰ.pdf/১৭২

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪৪
[ ৩৪ অ
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত

মাধৱে বোলন্ত হৌক চলি যায়ো তুমি।
আনে বৃষ্টি যদিবা উপায় পাইবো আমি॥২১॥
আৰো কতোক্ষণে পাছে দেখন্ত শঙ্কৰে।
ধান পূৰা সম ভূমি জুৰিল উপৰে॥
বোলন্ত মাধৱে কেন মেঘ দেখিয়োক।
ৰহিবাক লাগি মাত্ৰ ঠাই চাহিয়োক॥২২॥
মাধৱে বোলন্ত মেঘে জুৰিয়া আসয়।
বৰষিবে হেন ইটো জানিলে নিশ্চয়॥
হাসিয়া শঙ্কৰে বোলা বৰষিবে নিকি।
অল্প মেঘে মাধৱ কৰিবে ইটো কি॥২৩॥
মাধৱে বোলন্ত আতা আত চিন্তা কেন।
আনিব তোমাৰ বোলে মেঘে বৰিষণ॥
বিনা মেঘো বোলে যদি তথাপি হৈবেক।
কনিয়াইবে লৈলে মেঘ বোলন্ত এতেক॥২৪॥
কতোহোঁ দূৰত এক নগৰ আছয়।
তৈতে গৈয়া ৰহিবে সমস্ত লৱৰয়॥
মহাবেগে লৱৰন্ত মাধৱ শঙ্কৰ।
আধা ভিজা হুয়া সবে পশিল নগৰ॥২৫॥
আগৰ যতেক অল্প মাত্ৰসে ভিজিল।
মধ্যৰ যতেক আধা ভিজা হুই চাপিল॥
পাছৰ যতেক তাৰা সমুলি ভিজিল।
এক ক্ষত্ৰিয়ৰ গৈয়া ঘৰত সোমাল॥২৬॥