পৃষ্ঠা:চৰিত- দৈত্যাৰি ঠাকুৰ.pdf/১৫৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩০ অ
১২৭
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত
কৰিলা মাধৱ সেৱ,   বুলিলা শঙ্কৰদেৱ॥
বোলা হৈবা সাৱধান,   পাইলা তাৰ পৰমাণ॥২৫॥
মাধৱে শুনি হাসিলন্ত,   কি আশ্চৰ্য্য বুলিলন্ত॥
তোমাঠেৰ চৰণত,   শুনা সাধু সব যত॥২৬॥
সুমৰিলো কিছুমান,   ক্ষমিয়োক মহাজন।৷
শঙ্কৰ মাধৱ হৰি,   বুলি যায়ো ভৱতৰি॥২৬॥

একত্ৰিংশ অধ্যায়

—মাধৱদেৱৰ একান্ত বিশ্বাস—

একদিনা শঙ্কৰ মাধৱ দুয়োজন।
কোনখানে যান্ত লগে লই ভক্তগণ॥
গোটেক মহিষ ৰহি আছয় পথত।
সহিতে শঙ্কৰদেৱ সমস্ত ভকত॥১॥
তাক এড়াইবাক পাথাৰে লড়িলন্ত।
মৈষক সম্মুখে দেৱ মাধৱ চলন্ত।৷
কোনো ভক্তে মাধৱক বুলিলা বচন।
জীয়া যমগোটা আছে যাস কিকাৰণ॥২॥
মাধৱে বোলন্ত—ইটো কি কৰিবেক।
কালে মৃত্যু ধৰে যেবে তেবে মৰিবেক॥
খঙ্গিলা শঙ্কৰদেৱে ইটো কথা শুনি।৷
আনে নজানয় আক এহেঁ মাত্ৰ জানি॥৷৩৷